اثر مایکوفنولات موفتیل به همراه پردنیزولون خوراکی در درمان موارد جدید نفریت لوپوسی
نویسندگان
چکیده
مقدمه: بیماری لوپوس به عنوان نمونه یک بیماری اتوایمون و فراگیر عامل یک تا سه درصد موارد نارسایی انتهایی عملکرد کلیه می باشد. مایکوفنولات موفتیل یک داروی ایمنوساپرسور است که به صورت اختصاصی باعث مهار فعالیت لنفوسیتها و سلول های مزانژیال کلیه می شود. ما در این مطالعه اثر داروی فوق به همراه پردنیزولون را بر درمان نفریت لوپوسی بررسی کردیم. روش کار: در این مطالعه آینده نگر 12 بیمار با انواع مختلف پاتولوژی نفریت لوپوسی با مایکوفنولات موفتیل به همراه پردنیزولون به مدت 6 ماه تحت درمان قرار گرفته اند. دوز مایکوفنولات موفتیل 2 گرم روزانه تعیین شد. همه این بیماران موارد جدید نفریت لوپوسی بودند. تعداد 5 نفر کلاس iii،5 نفر کلاس iv و 2 نفر کلاس v درگیری کلیوی لوپوسی داشتند. در 11 بیماری که دوره درمان را به اتمام رساندند. پاسخ به درمان بر اساس تغییرات میزان پروتئین در ادرار، عملکرد کلیوی و مارکرهای سرولوژیک فعالیت بیماری، ماهیانه در کلینیک روماتولوژی بیمارستان شریعتی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران ارزیابی شد. نتایج با استفاده از آزمونهای آماری ویلکاکسون و کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: کراتینین سرم در 8 بیمار (72%) کاهش یافته و در سه بیمار دیگر نیز کمتر از 33% افزایش نشان می داد. میزان پروتئین در ادرار در 9 بیمار پس از درمان کاهش یافت و antidsdna در 5 بیمار منفی شد. سطح کمپلمان در همه بیماران نرمال شده بود systemic lupus erythematosus disease activity index (sledai) در 10 نفر کاهش یافت. به طور کلی بهبود کامل در 36.4% و بهبود نسبی در 45.6% و عدم بهبود در 18% ملاحظه شد به عبارت دیگر مجموع بهبودی کامل و نسبی برابر 82% بود. نتیجه گیری: مایکوفنولات موفتیل ممکن است یک جایگزین مناسب برای درمان نفریت لوپوسی با روش کلاسیک تجویز سیکلو فسفاماید وریدی و پردنیزولون باشد. این دارو به خوبی توانسته بیماری نفریت لوپوسی را هم از نظر آزمایشگاهی و هم از لحاظ بالینی در این گروه از بیماران کنترل کند. عوارض جانبی به خصوص عفونتها کماکان عامل محدود کننده اصلی محسوب می شود. مطالعات کنترل شده در آینده برای تایید قطعی تر نتایج این مطالعه لازم خواهد بود.
منابع مشابه
اثربخشی مایکوفنولات موفتیل در درمان بیماران مبتلا به پمفیگوس ولگاریس مقاوم به درمان
Background and Aim: Pemphigus is one of the most common types of autoimmune blistering disease that requires systemic immunosuppressive therapy. Immunosuppressive therapy has improved the disease outcome in recent decades, but long-term use of them has side effects. Recently, it has been tried to evaluate immunosuppressive drugs with less side effects. One of them is mycophenolate mofetil. The ...
متن کاملگزارش ده مورد درمان و کنترل موفقیت آمیز پمفیگوس ولگاریس مقاوم به درمان های ایمنوساپرسیو رایج با مایکوفنلات موفتیل
زمینه و هدف: پمفیگوس ولگاریس از بیماری های اتوایمیون تاولی می باشد که در کشور ایران شایع است. در این بیماری اتوآنتی بادی ها بر علیه یکی از اجزاء اتصالات سلول های اپیدرم به نام دسموگلین 3 ایجاد می شوند. گرچه کورتیکواستروئید خوراکی به عنوان خط اول درمانی در این بیماری شناخته شده و به کار می رود ولی در بسیاری از موارد به علت بروز عوارض جانبی یا عدم پاسخ درمانی مناسب از داروهای ایمنوساپرسیو دیگر به...
متن کاملنتایج درمان نفریت لوپوسی پرولیفراتیو مقاوم به درمان با سیکلوسپورین A
Background & Aims: Systemic lupus erythematosus (SLE) is a chronic autoimmune disease characterized by various autoantibodies formation and immune complex deposition in various organs. Lupus nephritis is a common and severe manifestation of SLE that can lead to end stage renal disease and death. The aim of this study was to evaluate the long-term efficacy of cyclosporine A in the treat...
متن کاملاثر درمانی پالس سیکلوفسفامید وریدی در رمیسیون کلیوی بیماران مبتلا به نفریت لوپوسی پرولیفراتیو
Background: Lupus nephritis, especially diffuse proliferative type is one of the potentially life threatening disabling consequences of SLE that needs intensive and invasive treatment. As there is not enough information available about the results of Intravenous Cyclophamide (IVC) therapy on these patients in our country, this study was performed from 1997 to 2002 in Esfahan Azzahra Hospital. M...
متن کاملاثربخشی مایکوفنولات موفتیل در درمان بیماران مبتلا به پمفیگوس ولگاریس مقاوم به درمان
زمینه و هدف: پمفیگوس از بیماری های شایع خودایمنی تاولی است که نیازمند درمان با سرکوب کننده ی ایمنی سیستمیک می باشد. سرکوب کننده های ایمنی پیش آگهی بیماران پمفیگوس را در دهه ی اخیر تغییر داده، اما استفاده ی طولانی مدت آن ها همراه با عوارض قابل توجهی می باشد. امروزه سعی بر استفاده از داروهایی جدیدتر با عوارض جانبی کمتر در این بیماری می باشد. یکی از این داروها مایکوفنولات موفتیل می باشد. هدف از ای...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
hormozgan medical journalجلد ۹، شماره ۲، صفحات ۹۳-۱۰۰
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023